یکی قلب من رو شکست من رو بی نهایت با بی مهری خودش رنجوند اما دوستش دارم و براش صبح تا شب دعا میکنم مرام ما نفرین نیست! ولی یه چیزی ذهنم رو مشغول کرده: رفت تا خوشبخت بشه! من که بدم نمیاد بشه! ولی میشه؟! رسم دنیا اینه که از هر دستی بدی، از همون دست پس میگیری. حتی اگه من ببخشم. تا زمانی که در رنج باشم، مطمئنا رنگ خوشبختی رو نخواهد دید...براش نگرانم آه اگه همه این رو بفهمیم....
متاسفم
امیدوارم اینو یه روز متوجه شه و برگرده
کسی که یه قلب و میشکونه از نظر من نمیتونه به خوشبختی واقعی برسه